ถ้าเราไม่ค่อยได้มีโอกาสได้ไปวัด เราสามารถปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวันอย่างไรบ้าง? การปฏิบัติธรรมที่วัดก็ไม่ถึงกับจำเป็นทีเดียว แต่มันเป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติ คือไปวัด ยิ่งถ้าไปวัดต่างจังหวัดหรือว่าเป็นวัดในป่าอย่างนี้ ก็จะเป็นการออกจากสิ่งแวดล้อมที่คุ้นเคย ถ้าอยู่ที่บ้านสิ่งแวดล้อม ทุกสิ่งรอบๆ ข้างนี่ก็ได้แต่กระตุ้นกิเลสมากกว่ากระตุ้นกุศลธรรม แล้วมันจะทำให้จิตใจเราตกร่องได้ง่าย การที่จะงดจากการใช้โทรศัพท์ใช้อะไรนี่มันยาก เพราะฉะนั้นที่เราออกเป็นบางครั้งบางคราว เราก็ไปอยู่วัดหรือไปอยู่ต่างจังหวัดซึ่งมันเป็นโอกาสที่เราได้ถอยออกจากความคุ้นเคย บางทีเราก็เห็นว่า โอ้...เรื่องนี้ไม่ดีนะ ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยนะ ถ้าปล่อยไปนี่ก็จะแย่ แล้วบางทีเราก็ออกมานะ เอ้อ...ที่จริงนะ ไปทุกข็กับเรื่องนี้ทำไม ที่จริงมันเรื่องแค่นี้ คือมันก็จะได้ perspective จะได้สัดส่วนจากการถอยตัวออกมา เพราะฉะนั้นถึงแม้ว่า ไม่ใช่ว่าจะต้องไปวัดจึงจะปฏิบัติธรรม แต่การไปวัดนี่มันมีประโยชน์หลายอย่าง แต่ในชีวิตประจำวัน อยู่ที่บ้านหรืออยู่ที่ทำงาน การปฏิบัติก็อยู่ที่การพยายามละสิ่งที่ไม่ดีอยู่ในใจ บำเพ็ญสิ่งที่ดี จะมีสิ่งท้าทายอยู่ตลอดเวลาว่า อยู่ท่ามกลางคนเห็นแก่ตัว จะทำอย่างไรเราจึงจะไม่เห็นแก่ตัว อยู่ท่ามกลางคนที่เครียด แต่ทำอย่างไรเราจึงจะไม่เครียด อยู่ท่ามกลางคนที่ไม่ค่อยระวังวาจา แต่เราจะอยู่ด้วยการระวังวาจา มันก็มีสิ่งท้าทายตลอดเวลา อันนี้ก็คือการปฏิบัติได้ พระอาจารย์ชยสาโร