سخن زن/۹: روزگار سیاه ورزش زنان؛ ما هم میتوانستیم، اگر میگذاشتند
Description
روزگار سیاه ورزش زنان؛ «ما هم میتوانستیم، اگر میگذاشتند.»
زحل با حسرت به طرف تعمیر جمنازیوم نگاه میکند: «هرچند در آن زمان هم وقت برای تمرین دختران کمتر بود، اما با آن هم همان زمان محدود، برای ما یک فرصت نامحدود برای تقویت و پرورش هرچه بهتر خود در رشته ورزشیمان بود. تا بتوانیم با یافتن مهارت کافی، خود را آماده رقابت در مسابقههای بزرگ درون کشوری و برون کشوری کنیم.» در این حال زحل اشاره به مردانی میکند که بهجز من و خودش در دو سرک منتهی به جمنازیوم، لباس مخصوص ورزشی پوشیده و بیخیال همهچیز در حال دَوشند. آن گاه با حسادتی که در واژههایش جریان دارد، میگوید: «ما هم میتوانستیم، اگر میگذاشتند.» ترک ناگهانی و یکباره ورزش برای زحل و دیگر دخترانی که بهطور حرفهای ورزش میکردند، ضربه سنگینی بر روح و جان آنها وارد کرده و آنها را به زمین زد، و پس از آن بسیار به سختی دوباره خود را بلند کرده و سر پای شدند.
افغانستان تنها کشوری است که در آن، هیچ نهاد حقوق بشری فعال نیست؛ زنان به شکل کامل از فضای عمومی حذف شدهاند و حوزه خصوصی آدمها نیز هر روز با فرمانهای تازه رهبر طالبان محدودتر میشود. ولی این همه ماجرا نیست؛ آنچه شرایط را دشوارتر کرده، تبدیل جنایت به وظیفه یا مکلفیت است که امروز توسط...
Published 05/10/24
و بارها قصد میکند از شوهرش جدا شود و از او بهخاطر شکنجه و بیتفاوتیاش در قبال فرزندش شکایت کند، اما پس از حاکمیت طالبان هیچ نهادی نیست که به او کمک کند و هیچ دادگاهی نیست که برای دادخواهی حقش به آن مراجعه کند؛ زیرا گروه طالبان همه نهادهایی که از زنان حمایت میکنند را بسته است. او مجبور است به...
Published 05/10/24