Bałwany Trzy bałwany pokłóciły się nad ranem, Który z nich największym jest bałwanem. Mnie – rzekł głośno pierwszy bałwan do kolegów - Ulepiono z najczystszego śniegu, Więc mój wygląd jest po prosty doskonały, Z naszej trójki tylko ja tu jestem biały! Cały biały? – pyta drugi – To w ogóle, Jest nieważne! Mnie zlepiono z czterech kulek! Nie dosięgasz bracie nawet mi do głowy, Jesteś tylko zwykły bałwany trzykulkowy! A mnie za to - mówi głośno bałwan trzeci - Ulepiło bardzo dużo grzecznych dzieci. A że w górze się unosi Twoja głowa? Popatrz na nią! Jest zupełnie kwadratowa! Na to krzyczy pierwszy bałwan: - Ech, mój miły! I co z tego, że cię dzieci ulepiły. Były grzeczne? To zaleta niby jaka, Kiedy nos masz nie z marchewki, a z buraka!? Tak bałwany przechwalały się na zmianę, Który z nich największym jest bałwanem. I krzyczałyby bez końca tak do siebie, Gdyby słonko nie zjawiło się na niebie, Grzejąc mocno unosiło się ku górze, I zmieniło trzy bałwany w trzy kałuże. Bo gdy tylko ciepłe słonko mocno świeci, Nawet wielki bałwan zawsze się rozleci.